طراحی الگوی توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان

هدف: هدف این پژوهش مدلسازی عوامل و رویه‌های توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان بود. روش­شناسی: روش تحقیق از نوع تحلیلی - پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد صاحب­نظر در زمینه توسعه ورزش همگانی (مدرسان، مدیران، کارشناسان و مربیان) در استان هرمزگان می‌باشد. نمونه‌ آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی (241 نفر) انتخاب و نظرخواهی شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق‌ساخته براساس مطالعه نظری (کتابخانه­ای) و تجربی (مصاحبه) شامل ایعاد اصلی محیطی، مدیریتی، منابع و رفتاری (66 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی توسط متخصصان (15 نفر)، پایایی توسط آلفای کرونباخ (94/0) و روایی سازه توسط تحلیل عامل تأییدی (برازش مطلوب) تأیید شد. جهت تحلیل یافته­ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (Amos20) استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل عاملی الگوی پژوهش نشان داد که ساخت نظری تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. تحلیل مسیر ابعاد توسعه ورزش همگانی استان نشان داد عامل محیطی بر عوامل مدیریت، منابع و رفتاری به ترتیب با ضرایب 90/0، 56/0 و 45/0 تأثیر گذار است. همچنین عامل مدیریت بر عامل­های رفتاری و منابع به ترتیب با ضرایب 97/0 و 91/0 و  عامل منابع با ضریب 66/0 بر سطح رفتاری اثرگذارند. نتیجه­ گیری: براساس یافته­های پژوهش می­توان گفت که همگانی شدن ورزش در استان هرمزگان براساس چارچوب حمایت عوامل محیطی، مداخله مثبت عوامل مدیریتی، بسترسازی منابع و نهایتا از طریق عوامل رفتاری صورت می­پذیرد. بنابراین ضرورت دارد خط­مشی­های توسعه ورزش همگانی در این استان مبتنی بر الگو شناسایی و تحلیل شده باشد.